ยุคสมัยเปลี่ยนไป วิถีชีวิตของคนก็เปลี่ยนตาม แม้กระทั่งสามัญสำนึกก็เช่นกัน มนุษย์ทุกคนใช้ชีวิตอยู่กับความผิดพลาด ทำชั่วมาก็มาก ทำดีมาก็หลากหลาย บ้างรู้ตัว บ้างไม่รู้ตัว หลายครั้งความผิดบาปที่ทำไปก็หอมหวานเกินกว่าจะเลิกรา

​

        เมื่อรถไฟแล่นออกจากชานชาลา กงล้อเเห่งชะตาก็หมุนเกวียน ชีวิตถูกผลัดเปลี่ยน คงไว้เพียงหน้ากระดาษที่ขาดวิ่น

​

        ไม่แน่ เวลาชีวิตคุณอาจจะยาวเหมือนรถไฟสายนี้ก็เป็นได้

​